column Danique

Eens in de week neemt Danique onze plek even over en schrijft ze over haar eigen ervaringen en andere verhalen die met pesten te maken hebben.

Van de week hoorde ik een verhaal van een meisje waar ik me wel in herkende.
Het ging over een meisje dat naar een nieuwe klas zou gaan: havo 4. Nou was haar klas wel niet helemaal nieuw, maar doordat ze nu in de bovenbouw zou komen met een vakkenpakket zou de samenstellig van haar klas wel iets veranderen.
Hiervoor was ze heel erg bang. Bang om de nieuwe klas te leren kennen. Bang om opnieuw gepest te worden.

Het meisje was vroeger namelijk regelmatig gepest. Op de basisschool waren er weleens onenigheidjes tussen haar en vriendinnen, maar het ging redelijk. Op de middelbare school echter ging het steeds slechter. Ze werd gepest door die voormalige vriendinnen en een groot deel van de klas ging meedoen. Vaak werd ze uitgescholden, uitgescholden voor lelijk, slim en nog wat achterlijke benamingen. Ze was te slim voor die klas, het was een vmbo/havo klas, maar de rest van de klas deed het een stuk minder goed dan haar. Dus viel ze buiten de boot.
Toen ze naar de derde ging moest ze kiezen: vmbo of havo. Omdat het heel goed ging koos ze voor de havo. Ze koos speciaal voor een school waar niemand anders heen ging, zodat ze een nieuwe start kon maken. Helaas viel die nieuwe start niet helemaal goed.
In havo 3 werd ze opnieuw gepest, dit keer wel wat minder erg en niet meer door iedereen. Maar er waren nog wel een aantal pestkoppen.

Dit keer, toen ze naar havo 4 ging hoopte ze een nieuwe start te maken.
Hoopte ze dat de klas haar nu wel zou accepteren. Ze was zo bang om weer opnieuw gepest te worden, bang voor wat er zou komen.
Vlak voor de eerste schooldag van dit jaar zou beginnen was ze super zenuwachtig, ze zorgde dat alles perfect was: nieuwe kleding, mooie make up op, naar de kapper, nieuwe lenzen in. Ze zou goed voor de dag komen. En toch was ze bang, bang door haar ervaringen, bang om mee te maken wat ze eerder meegemaakt had.

Uiteindelijk is het allemaal goed gegaan, ze werd redelijk geaccepteerd. Twee pestkoppen van vorig jaar pesten haar nu nog, maar de rest van de klas lijkt haar geaccepteerd te hebben.

Ik begrijp het nog steeds niet, zouden pesters dit soort dingen echt niet door hebben?
Het kan toch niet de bedoeling van een pester zijn om het leven van iemand zo erg te beïnvloeden - en dit kan ik denk ik wel concluderen - te verpesten. Pesten is een onbegrijpelijke handeling, een onbegrijpelijke reactie van pesters op bepaalde situaties. Iets wat geen goede reactie is, omdat ze anderen daar pijn mee doen...