Danique's column: plagen of pesten?

Eens in de week neemt Danique onze plek even over en schrijft ze over haar eigen ervaringen en andere verhalen die met pesten te maken hebben.
Er is een nieuwe jongen in de klas gekomen, het is een beetje een aparte jongen. Hij draagt niet dezelfde kleding als de rest en meteen bij binnenkomst gaat hij al stil in een hoekje zitten. De jongen zoekt verder geen contact met zijn andere klasgenoten en houdt zich heel stil tijdens de les.

Reden genoeg voor een aantal klasgenoten om opmerkingen over hem te maken:

‘Ben je soms je tong verloren?!’

‘Wat een gekke kleding heb jij aan.’

‘Haha, kijk die nieuwe jongen daar nou zitten, het is net of hij niet bestaat.’

Of ze negeren hem, die nieuwe jongen zegt toch niets, dus waarom zouden ze dan iets tegen hem zeggen? Laat het maar van zijn kant komen!

Het gedrag van deze klasgenoten wordt door veel mensen gezien als pesten. Die arme nieuwe jongen kan er niets aan doen dat hij zo is. Hij doet ook zijn best, alleen dan op zijn manier.

Helaas zijn er ook mensen die het gedrag van deze klasgenoten als plagen zullen bestempelen. Het zijn maar grapjes, ze bedoelen er niets mee, die nieuwe jongen ziet er zelf vast ook wel de humor van in.

Persoonlijk vind ik het bovenstaande voorbeeld pesten. De nieuwe jongen krijgt geen kans om kennis te maken met de andere klasgenoten, maar wordt meteen belachelijk gemaakt om hoe hij is.

De klasgenoten geven hem geen enkele kans, zelf vullen ze alvast in hoe zijn reactie zal zijn en wat hij vooral wel en niet leuk vindt. Het lijkt zelfs alsof die klasgenoten (en de mensen die dit plagen noemen) beter weten wat die jongen wel en niet leuk vindt, dan hij zelf.

Het onderscheidt tussen pesten en plagen is vaak moeilijk te maken. Mijn definitie van plagen is:

Wanneer twee vrienden, of goede bekenden, onderling grapjes over elkaar maken. Beide partijen zien de humor ervan in en het houdt niet lang aan. De ene keer wordt de ene persoon geplaagd, de andere keer de andere persoon. Zo houdt het elkaar instant en blijft iedereen het leuk vinden.

Zodra één persoon het niet meer leuk vindt, of het plagen wordt structureel toegepast bij één en dezelfde persoon, dan wordt het pesten.

Dan is het alleen nog maar leuk voor één van de twee partijen. Dan is er geen eerlijke concurrentie meer.

Veel zullen het eens zijn met deze definitie, de definitie van het woordenboek komt ook ongeveer op hetzelfde neer. Maar er blijven mensen met een breder beeld over plagen.

Die het ook nog plagen vinden als één van de partijen het niet meer leuk vindt.

Dat vind ik jammer, ik snap niet dat mensen iets plagen kunnen noemen wanneer duidelijk blijkt dat één van de beide partijen het niet meer leuk vindt. Ik snap niet dat mensen structureel dezelfde persoon kunnen lastigvallen zonder een enkel schuldgevoel.

Ik begrijp pesters sowieso niet..